Ang Aming Pandaigdigang Pananaw
Everybody knows that the boat is leaking
Everybody knows that the captain lied
Everybody knows that the war is over
Everybody knows the good guys lost
Everybody knows the fight was fixed
The poor stay poor, the rich get rich
That’s how it goes
“Everybody knows” by Leonard Cohen
Alam ng lahat na ang pera ay hindi mahalaga at hindi banal. Ngunit ang pera ay pinangangasiwaan ang modernong takbo ng mundo, at ito ay naging isang kulto. Ang pera ay meron ang tao, merong kalauluwa at isip.
Ano ang pera?
Sa makabagong lipunan, simula ng pagkabata naituro sa mga tao: ang pera kaya tayong tulungan maabot ang mga bagay na ating nais. Ang pagkakaroon ng pera, mabibili mo ng lahat ng nais mo, magdamit ka ng nais mo at mamasyal kung saan mo gusto. Ngunit ang pangunahing bagay na pagkakaroon ng pera, ikaw ang magiging matagumpay sa mata ng iba. At ikaw ay natatakot ng mawalan ng pera. Hindi dahil kakaunti ang makakain. Pagkain ay isang pangunahing pangangailangan at hindi layuning mabuhay. Natural sa tao na laging nagsusumikap para sa mas mataas na makamit kumpara lamang sa pagkain :). Tama lng ng mangyari eto dahil tayo ay natatakot na hindi upang matupad ang iyong mga obligasyon sa mga miyembro ng pamilya, ikaw ay natatakot ng maging isang talunan sa iyong mga kaibigan at di pinapansin ng lipunan.
Ngunit bakit ang pera ay mas makapangyarihan sa iyo? May ibang tao ay sinasabi na pera ay ang sukatan ng natrabaho. At yaong mga nagtatrabaho ng higit pa, at siya ang nag-ambag nang higit pa sa pag-unlad ng lipunan, syang kumikita ng lubos. At kung wala kang pera o may maliit – ang ibig sabihin nito ikaw ay tamad at napaparalisa mo ibang pang mga kasapi ng lipunan!
Ngunit ang pera ay talagang isang sukatan ng trabaho? Ang isang empleyado ay binabayaran isang buwanang suweldo. Ngunit kung saan ang kanyang empleyo, ang empleyo ng kanyang empleyo, ang mga kliyente ng empleyo nagmula ang mga pera? Ito ba’y nahulog na nagmula sa langit sa tuwing araw ng pagtatrabaho? Ang pera ba ay dinala sa pamamagitan ng uwak? Hindi, ang unag pera dapat nailimbag o nilikha ng isang tao sa elektonikong paraan . At dahil ang mga pamantayan ng ginto ay binuwag sa pamamagitan ng pagbagsak ng sistema ng Bretton Woods hinggil sa pananalapi noong taong 1973, ang pera ay posibleng lumikha ng anumang dami at nang walang anumang gastos. Ngunit, siyempre, hindi lahat lamang ng “mga piling tao”, ay may karapatan na lumikha ng pera. Ang mga walang limitasyong karapatan ay nabibilang lang sa Treasury at Banko Central. Mas kakaunting mga karapatan nabibilang sa komersyal na mga bangko. Kaya, ang Estados Unidos ang nagtakda ng ratio ng reserbang para sa mga pangunahing mga bangko na merong 10% lamang. At kung may $1000 na deniposito sa banko, ang Bangkong ay maaaring panatilihin ang 900 ang mga ito para sa mga layunin nito at, nang walang pagtatanong na pinahihintulot. Ang kredito ay binibigay sa ibang tao. Ang Komersyal na Bangko na ang dinepositong perang 1,000 maaaring maging 10,000. Ang bangkero ba ang nagsumikap para lumago ito? Ngunit, siyempre, ang isang tao kinakailangang magtrabaho. Hindi kinakailangan sa bangko na para ka magkapera, ngunit ang umuutang ay dapat may kapasidad na makapagkabayad para mabayaran ang inutang mo sa bangko. Kung hindi man – kolektor ng utang o kahit taga kumpiska ng mga ari-arian. Ibig sabihin, ang pamamahagi ng mga tungkulin: ang ilang mga tao ay nagtatrabaho para magkapera, ang iba ay nililimbag ito. Patas ba ito?
Subalit, para kang nasa tuktok ng Iceberg – hindi makatarungan masyadong malalim. Pinapadali ng makabagong sistema sa pananalapi ang produksyon ay hindi kapakipakinabang. Ang kita ng mga ubas kolektor ay limitado sa pamamagitan ng pag-aani ay maaaring siya nagtitipon. Ang kinikita ng taga pitas ng ubas ay limitado lamang base sa kanya mga napitas. Upang makapagkolekta ng isang toneladang ubas, kanakailangan mo upang paghandaan ang pisikal at lakas ng isipan , pawis, kirot ng kalamnan, blisters sa kamay. Subalit ang katawan ng tao ay may pisikal na limitasyon – hindi tumatagal walang katapusang na pagtatrabaho! Paano ginagawa ng mga negosyante para magkapera? Hindi siya kabahagi sa produktibong trabaho, siya ay hindi lumikha ng anumang bagay bago, ngunit nakakatanggap siya ng komisyon sa bawat tagumpay na pagbabakasakaling transaksyon sa stock market. Upang kumita ng doble, hindi niya kinakailangang magtrabaho ng dalawang beses tulad ng kanyanang kinagawian, maaari siyang magsagawa ng dalawang beses ng malakihang transaksyon tulad ng dati nyang ginagawa. Ang isa, nagbabakasakali sa trabaho ng iba, ay palaging nakakuha pakinabang ng higit pa kaysa mga taong nakikibahagi sa produktibong trabaho. Ito ay isang pagpapatunay ng modernong ekonomiya.
Sa ating panahon, ang pera ay hindi nasusukat sa iyong tinarabaho, ito ay bond at tanikala, nagtatagal at matibay na kadena, na magpapasunod sa mga tagapaglingkod. Lahat tayo ay naglilingkod para sa pera. Lalo na ang mga taong lumilimbag nito. Tayo ay nabubuhay pa rin sa isang sistema kung saan mayroong amo at tagapaglingkod – ito ay isa lamang sa bahagi ng kultural natin ngayon. Shackles naging salikmata at walang bigat, mukhang gusto nila ang maglaho at pumunta kung saan saan at gawin lahat na iyong nais ng malaya. Ngunit ang katotohanan ang “kalayaan” ay isang ilusyon.
Pera ay naimbento bilang paraan ng pagpapalitan. Ang tao ay hindi nasiyahan sa mga bagay na meron siya at naipundar ng kanyang pamilya. Ipinagpapalit ang mga produktong sa ibang tao upang magkaroon siya ng pera. Kaya, upang maging patas ang pakikipagpalitan, nagkaroon ng pera upang maging sukatan ng iyong tinarabaho.
Ano ang nangyayari sa mundo ngayon?
Magbasa kayo ng balita. Ano ang nilalaman? Ang digmaan sa Africa, ang digmaan sa Gitnang Silangan Asya, at ngayon ang digmaan sa Europa – sa Ukraine. Sa ekonomiya – bagsak na ekonomiya, di pagsulong, kakulangan at krisis. Bakit sa halip na umunlad ito’y pabagsak? Sa mundo napakaraming karahasanan. Ang paghihirap sa gitna ng klase, ang pagtaas ng agwat sa pagitan ng mayaman at sa mahihirap. Ang naghihirap ng nasa Gitnang klase ng pamumuhay at tumataas agwat sa pagitan ng mhihirap at mayayaman.
Ang lihim na mga pulitiko ay panatilihin ang modernong mundo ay nakaayos sa paraan na ang lahat ay hindi maaaring maging matagumpay at mayaman. Ito ay isang paligsahan. Ilang lamang laging panalo, habang ang karamihan talo. Ang modernong sistema sa pananalapi ay nagiging mas katulad ng pasugalan, sugal na laro – ang isa ay panalo at maging napaka mayaman, at ang iba ay naubos ang lahat ng kanilang pera.
Parami nang parami ang mga tao napagtanto na ang kanilang mga pag-asa ay hindi nagkakatotoo. Ito ay lumilikha ng pagkadismaya at pagsalakay. Parami nang parami mga bansa sa mundo na nauunawaan pagtapos ang reporma, kung saan ang World Bank o ang IMF magpataw, hindi kailanman sila mamumuhay ng tulad sa Estados Unidos. At ito ay alarma sa populasyon at naging sanhi sa pagnanais na maghiganti, radikalismo at karahasan
Ito ay paraan na makaalis sa pandaigdigang krisis – ang paglikha ng isang bagong sistema sa pananalapi, na kung saan ang isang nagwagi ay hindi ibig sabihin ng pagkatalo ng bawat isa.
Papaano babaguhin ng mga tao ang mundo sa ikabubuti nito?
Ang medya ay patuloy na nagsasabi ng mga kasinungalingan: “Ang iyong buhay at ang buhay ng bansa ay depende sa mga pulitiko pinili mo. Makilahok sa mga halalan, mga kontrolroladong opisyal, humingi reporma! ” Politika, partido, parliaments, halalan – hindi kayang gawin ng estado kung wala ang mga ito. Ngunit ang modernong pulitika ay isang paraan upang hatiin ang mga tao at pamunuan ang lahat.
Buhay ng mga tao ay hindi maaaring baguhin dahil sila ay pinagtibay ng ibang batas. Pinakamahalagang bagay ay kung paano makibagay ang mga tao, kung paano sila tratuhin ang bawat isa. Kung ang mga tao ay nagkakaisa, nagtutulungan sa isa’t isa, pagkatapos sila ay talagang Malaya na. Dahil kaya nilang maglaan para sa kanilang mga sarili na may isang disenteng pamantayan ng pamumuhay na walang karagdagang tulong mula sa estado o mga bangko.
Tayo’y ngayon nabubuhay sa panahon ng Internet. Ang mga tao mula sa iba’t ibang bahagi ng mundo ay hindi lamang nakakapag-komunikasyon sa bawat isa sa sosyal network, ngunit para baguhin ang mundo. At ang mga bagay na ginamit upang maging di makatotohanan, ngayon nakakamit na ng tuluyan. MMM ay nagbuo ng isang bagong modelo na may relasyong pang-ekonomiya, na kung saan ay gawing mas makatao ang mundo. Kung gagawin natin ito – depende sa ating pagsusumikap.